پسر خوب ما.

نمی‌دونم به خاطر وجود پسرمون چقدر باید خدا رو شکر کنم. اون روزای سختی که نمی‌تونستیم بخوابیم هیچ وقت فکر نمی‌کردم روزی برسه که اینقدر شاد باشم و خدا رو به خاطر وجودش شکر کنم. اینقدر زندگی رو واسه ما قشنگ تر کرده و اینقدر همه چی رنگی رنگی شده که نمی‌دونم قبلا بدون وجودش چطور زندگی میکردیم. با اینکه خیلی کار زیاد شده و دایم باید کار کنیم ولی پسر ما فوق العادست همش به همسرم میگم مثل پسر ما دیگه تو دنیا پیدا نمیشه. آخه کدوم بچه ده ماهه ای ساعتها خودش تنهایی بازی می‌کنه. کدوم بچه ای حتی وقتی افتاده و از دهانش خون میاد می‌تونه بخنده و به بازی ادامه بده؟. کدوم بچه ای اینقدر بی سر و صدا و آرومه و اینقدر میخنده؟.

من به خاطر وجود پسرم خدا رو شکر میکنم و ازش می‌خوام بتونم مامان خوبی واسش باشم.